Gek hoe ik altijd gemotiveerd werd om te schrijven door te kijken naar het aantal reacties.
Dat is dan ook gelijk de reden dat ik gestopt ben..
Als je daar langer over nadenkt is dat een belachelijke redenering, maar toch gaat ie voor maar al te veel dingen op. Voor veels te veel dingen eigenlijk.
Als ik een schilderij maak en ik zie op de helft dat 'men' m lelijk gaat vinden (omdat bijvoorbeel het een lichaam uit verhouding is of een schaduw gek valt) stop ik.
En dat in een vrij land.
In een omgeving waar je op t eerste gezicht zou zeggen dat ik lekker zelf bepaal of ik schilder of niet. En zelf bepaal of ik blog of niet.
Maar als ik heel eerlijk naar veel beslissingen kijk, zie ik toch terug dat ik zelf eigenlijk helemaal niet de volle contole heb. En ik weet wel zeker dat dit niet iets unieks van mij is, dit is heel normaal in ons mens-zijn.
Je doet dingen voor een groot deel omdat dat zo verwacht wordt, ik hoor niet hele lelijke dingen op mijn muur te schilderen, want dat vindt 'men' dan lelijk en gek (en ook al zou ik dit leuk vinden, ik doe t normaal niet).
Naar aanleiding van deze gedachte heb ik iets heel lelijks op de muur geschilderd.
Voor mij is een blanco vel of witte muur een van de weinige plekken waar ik écht zélf de baas ben. Waar ik gewoon kan doen wat ik wil.
Niet dat ik dat vaak doe hoor, bij ongeveer alles wat ik teken, schilder of schets zijn er minstens een paar momenten dat ik denk aan reacties van mensen. Dit doet denk ik iedereen wel onbewust, maar er zo nu en dan op letten is wel interessant.
Bijvoorbeeld een blog schrijven, ik kan me niet voorstellen dat er mensen zijn die dat doen zonder ook maar 1 keer aan de lezer te denken.
Wat is dat toch voor invloed die we op elkaar uitwerken en waarom is die zo goed in balans, waarom kunnen we er allemaal mee leven?
Of kunnen we dat niet allemaal?
oei wat een slecht lopend verhaal zeg, normaal zou ik 'm nu gaan aanpassen en de zinnen mooier en duidelijker maken.
Maar naar aanleiding van de inhoud laat ik 'm lekker in de versie staan die ik het eerst typte.
Schenen schoppen, heerlijk.
woensdag 17 februari 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Wie is die mafkees?
- Stefan H
- Netherlands
- Ja stefan, dat ben ik dus. nu kan ik hier wel allemaal feiten gaan neerzetten maar als je er echt in geintereseerd bent vraag je er maar naar ;)
2 opmerkingen:
Beste heer van der Heijden
U inspireert mij bijzonder met deze mooie tekst die klopt als een zwerende vinger.
Kwaad doen is leuker dan kwaad herstellen.
Wie zijn evenmens benijdt, pijnt zijn hart en kwist zijn tijd.
Mijn levensmotto is daarom ook:
Beproeft alle dingen en behoudt het goede.
Ik hoop dat u plezier beleeft aan mijn reactie en kijk al uit naar een volgend blog van u.
Gegroet,
Diederik
PS Ik kijk ook uit naar een nieuw blog van Ginkeltje.
Een reactie posten